De Voorbode: Een Boodschap uit de Chakra Detox
Ik doe mee aan een chakra detox onder begeleiding van Charity, een bewuste week waarin ik de ruimte neem om diep naar binnen te keren, oude energie los te laten en mezelf opnieuw uit te lijnen.
Deze detox is bewust gepland rondom de Lunar Eclipse, een moment waarop alles wat nog in de schaduw ligt, zichtbaar wordt. Maansverduisteringen zijn portalen voor transformatie, ze raken het onderbewuste (de maan), waardoor diepgewortelde patronen, schaduwwerk en karmische thema’s naar de oppervlakte komen. Het is een periode waarin ons lichaam en energieveld een diepgaande reset kunnen ondergaan, mits we bereid zijn om te voelen en los te laten.
Daarnaast speelt Saturnus een grote rol in deze periode. Saturnus wordt niet voor niets de Grote Leermeester genoemd, de planeet die ons uitdaagt om verantwoordelijkheid te nemen, volwassen te worden en hardnekkige patronen te doorbreken. En laat ik nou net een Saturnus-complex hebben. 😉
Saturnus vraagt om structuur, discipline en het loslaten van alles wat niet meer in lijn is met je zielspad. Deze detox voelde als een uitnodiging om bewust mee te bewegen met deze kosmische energieënen me over te geven aan wat losgelaten mocht worden.
Elke dag tijdens de detox drinken we bewust water en legt Charity kaarten met een korte reading. Gisteren was het root chakra-dag, een dag die draait om veiligheid, stabiliteit en gronding. Tijdens mijn reading hoorde ik haar zeggen:
“Ik voel je oververmoeidheid… maar deze vermoeidheid is anders. Alsof je even iets compleet anders mag doen. Having fun!”
Deze zin bleef op de achtergrond in mijn gedachten spelen. Daarom besloot ik vandaag met mijn gezin naar de kermis te gaan. Ik had nog geen idee hoe diep deze ervaring zou gaan.
Hoe een Kermisattractie Mijn Gehele Systeem Herkalibreerde
Soms komen de meest onverwachte helingen op momenten dat je ze totaal niet verwacht. Niet in een meditatie of een healingsessie, maar op een plek vol lichten, harde muziek en gillende mensen: de kermis.
Ik was eigenlijk helemaal niet van plan om in de StarWars-attractie te stappen. Mijn man en kinderen stonden al enthousiast in de rij. Ik voelde twijfel, maar had al ja gezegd. Dit was geen attractie waarin je rustig kon zitten, nee, hier moest je blijven staan terwijl de zwaartekracht met je speelde.
Ik wist niet wat ik kon verwachten en voelde daarom in de rij voelde de spanning opbouwen. “Ik weet niet of ik dit wel kan hoor! Ik ben bang!” riep ik nog. Maar mijn kinderen keken me stralend aan. “Kom op mama, doe het gewoon! Je kan het echt!” zei mijn dochter van 7, terwijl ze zachtjes mijn hand vastpakte.
Dat moment raakte me. Waarom ook niet? dacht ik. Dus ook mama stapte in.
Een Oude Herinnering Die Naar Boven Kwam
De attractie begon. De eerste krachten trokken door mijn lichaam. En plotseling gebeurde er iets onverwachts: een oud trauma kwam omhoog.
Het was alsof de tijd even stopte en ik niet meer in de attractie zat, maar terug in een vliegtuig, jaren geleden.
Tijdens die vlucht kreeg ik een gigantische shock: door de druk in het vliegtuig raakte de rechterkant van mijn gezicht verlamd. Die ervaring had me diep geraakt en zat nog steeds opgeslagen in mijn lichaam. Mijn hart begon sneller te kloppen, mijn ademhaling versnelde en ik voelde de adrenaline door mijn lichaam gieren. Dit was mijn sympathische zenuwstelsel dat onmiddellijk in actie schoot, alsof ik weer in dat vliegtuig zat.
“Mama, doe je ogen open!” hoorde ik mijn man en kinderen roepen. “Je moet juist kijken!”
Voor een moment opende ik mijn ogen. En alles kwam op me af. Het licht, de snelheid, de mensen, de chaos. Mijn hele systeem stond op scherp. Te veel. Te snel.
“Nee, laat me alsjeblieft!” riep ik.
Ik sloot m'n ogen en keerde volledig in mezelf. Ik begon bewust te ademen. Eerst wat oppervlakkig, nog steeds in de adrenaline. Maar toen ging ik dieper. Een lange, bewuste ademhaling door mijn buik. Nog een keer. En nog een keer.
Langzaam voelde ik hoe mijn lichaam ontspande. De paniek ebde weg, de overgave nam het over. Ik was volledig aanwezig in het moment. In mijn lichaam.
Wat Er in Mijn Lichaam Gebeurde
Terwijl de attractie verderging, voelde ik een druk opbouwen in mijn hoofd en hartgebied. De zwaartekracht trok aan me en ik kon letterlijk voelen hoe de versnelling iets in mijn lichaam losmaakte. Met mijn innerlijke ogen zag ik alles vibreren.
En toen gebeurde er iets opmerkelijks. Ik voelde slijm uit mijn borstgebied omhoog komen! Ik ben al een paar dagen verkouden, maar nu leek het alsof alles wat vastzat, in één keer loskwam. De trillingen, de druk, de beweging, het voelde alsof mijn lichaam zichzelf aan het opschonen was. Dit was meer dan alleen een fysieke reactie. Het voelde als een diepe, energetische herkalibratie.
Ik werk met stemvorken dus weet wat trilling doet! Maar dit onverwacht en pakte in één keer m’n hele lichaam mee. Alsof ik mezelf in deze attractie opnieuw aan het uitlijnen was.
De Kracht van Herkalibratie
Ik wist intuïtief dat dit niet zomaar gebeurde. Mijn zenuwstelsel, fascia en celsysteem waren zichzelf opnieuw aan het instellen, het was voelbaar!
Mijn sympathische zenuwstelsel, dat me eerst in de vecht-of-vluchtmodus had gegooid, werd weer rustig door de bewuste ademhaling. Mijn fascia, het bindweefsel dat alles in mijn lichaam met elkaar verbindt en zelfs emoties en trauma opslaat, liet los. De bewegingen, de drukverschillen en de trillingen trilde letterlijk de spanning in mijn lichaam los.
En dan hebben we ook nog mijn celgeheugen. Onze cellen slaan niet alleen informatie op, maar ook spanning en afvalstoffen. De intense trillingen en bewegingen die inside of me plaats vonden (niet zichtbaar vanaf buiten want ik stond stil) voelde voor mij alsof de energie weer begon te stromen. Dit voelde niet alleen als een energetische reset, maar ook een fysieke reiniging.
Het Moment van Kalibratie
Toen de attractie stopte, voelde ik het direct: Alles is terug in balans getrild!
Ik hoorde het woord kalibratie en zei tegen mijn man. Ik ben gekalibreerd. Het voelde alsof mijn lichaam compleet was afgesteld op een nieuwe frequentie.
Bij thuiskomst voelde ik een meteen een diepe vermoeidheid over me heen komen. Zo’n vermoeidheid die je voelt na een intens helingsproces. Dus ik ben even gaan slapen. Toen ik wakker werd, voelde ik mezelf nog steeds als een vernieuwde versie.
Ik vind dit mega interessant en dit hele proces liet me vandaag zien dat transformatie overal kan plaatsvinden. Het hoeft niet altijd in een ceremonie of een meditatiesessie te zijn. Soms gebeurt het gewoon op de kermis 🤣
Wat ik hieruit meeneem is dat:
- Ademhaling altijd de sleutel is. Zelfs in de meest intense situaties kun je terugkomen naar jezelf.
- Dat mijn lichaam precies weet wat het moet doen. Soms hoef ik alleen maar toe te laten dat het loslaat.
- Dat fysieke ervaringen emotionele en energetische blokkades kunnen oplossen. Beweging, trillingen en zwaartekracht fantastische healers zijn.
- En dat integratie alles is. Na een diepe reset heeft je lichaam rust nodig.
Een Diepere Vraag: Zou het kunnen dat hiermee mijn Graves is Gedeactiveerd?
Terwijl ik nadacht over wat er gebeurd was, kwam er een gedachte in me op.
Na mijn vliegtuigervaring, toen de rechterkant van mijn gezicht verlamd was geraakt door de druk, werd ik gediagnosticeerd met de auto immuun ziekte Graves’
Ik heb me altijd afgevraagd: Waarom? Waarom juist toen? Nu weet ik dat mijn Graves zich niet zomaar aandiende, maar een wake-up call en een uitnodiging was om dieper te duiken in de wereld van bewustzijn, energie en heling. In plaats van het te zien als een beperking, heb ik het altijd omarmd als mijn grootste leermeester. Het bracht me op het pad van energetisch werk, waarin ik leerde hoe ons lichaam en bewustzijn met elkaar verweven zijn.
En nu, na deze intense ervaring op de kermis, middenin een eclipse season voelde ik hoe mijn lichaam zich herkalibreerde, spanning losliet en mijn zenuwstelsel tot rust kwam en kwam deze vraag dus ineens binnen:
- Was die vliegtuigervaring de trigger die mijn Graves heeft geactiveerd?
- En… zou het kunnen dat deze ervaring op de kermis mijn Graves heeft gedeactiveerd?
Mijn lichaam doorliep in de attractie hetzelfde patroon als toen in het vliegtuig, de druk, de paniek, de spanning in mijn hoofd. Maar deze keer werd het niet vastgezet, maar losgelaten.
Kan het zijn dat mijn zenuwstelsel en immuunsysteem hierdoor een reset hebben gekregen? Dat mijn lichaam zich nu op een diep niveau heeft hersteld van de shock die het toen niet kon verwerken? Op een van mijn root kaarten stond healing… (kaart was refursed dus omgekeerd)
Ik weet nog niet wat dit betekent voor mijn gezondheid. Misschien zal ik de komende weken / maanden merken dat er iets verschuift in mijn lichaam, in mijn energie. Misschien zal mijn Graves zich vanzelf stabiliseren.
Dit was voor mij in ieder geval hét moment waarop mijn lichaam kreeg wat ze vandaag nodig had. Soms zit heling puur in het lichaam toestaan om zichzelf te herkalibreren door inkering, voelen en ervaren in complete afstemming met jezelf.
Want ons lichaam weet diep vanbinnen altijd hoe het zichzelf kan herstellen.
Ik stapte in met angst. Ik stapte uit als een nieuwe versie van mezelf. En dat allemaal door een kermisattractie.
💛 Heb jij weleens een ervaring gehad waarin je lichaam spontaan een diepe reset maakte?
Laat het me weten in de reacties! 💬✨
💡 Wil je meer leren over lichaamsbewustzijn, energie en transformatie? Stuur me gerust een bericht of bekijk mijn teachings op Ancient Wisdom Academy / Inner Clarity
Reactie plaatsen
Reacties